Todd shares archives and scans from his library

costumesCivils
Deze gescande afbeeldingen uit een 18de-eeuws Frans boek over wereldkostuums zetten je altijd aan het lachen. Ondanks het feit dat ze heel goed getekend zijn, kunnen ze hun wezenlijke naïveteit eigenlijk niet ontstijgen. En dit is wat mij juist interesseert. Vandaag de dag zijn we visueel zo vertrouwd met andere culturen dat zelfs onze meest onhandige racistische stereotypen werkelijk verlicht lijken in tegenstelling tot wat we in de 18e eeuw van ‘vreemde’ mensen vonden. Als je echter goed naar de hier getoonde Europese voorbeelden kijkt, zie je dat er gek genoeg binnen een veel kleinere straal al behoorlijk meer diversiteit bestond dan tegenwoordig. Vergelijk de kostuums van Catalonië met die van Corsica, bijvoorbeeld, of Bretagne met Vlaanderen. Of zelfs Holland met Friesland. De grens van het vreemde was zoveel dichter bij huis. Het idee van een natiestaat was nog niet opgedaagd. Je ziet ook de moeite die de kunstenaar had om klederdracht te tekenen op basis van geschreven verslagen van reizigers. In het geval van de Japanse heer zie je aspecten van een kimono die beschreven wordt als “zijden mantel met patroon, beetje geometrisch, beetje bloemig”, maar je mist de tekens die hem eigenlijk herkenbaar maken als een kimono. Hetzelfde geldt voor de Japanse vrouw (opgestoken haar, grote mouwen) of de Schotse hooglander (zak met pijpen, rok). Deze verzameling van tekeningen is een vreemde spiegel op de ontwikkeling van racisme, in een veel oudere zin, maar niet per se van xenofobie. Het komt uit een tijd waarin we redelijk onbevangen, onwetend en fantasievol gedachten hadden over andere volken, in een tijd dat Europese “superioriteit” meer een geloof was in de deugden van de verlichting of van christendom dan van de de facto macht en voorrecht waar westerlingen vandaag nog aan profiteren.
Categories: Image Archives